ဂျပန်အစိုးရက စစ်တမ်းတစ်ခုကောက်ယူခဲ့ပြီး ဂျပန်ကကျောင်းတွေမှာ ကျောင်းလာမတက်နိုင်တဲ့ ဂျပန်မှာနေထိုင်တဲ့ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေ ထောင်ပေါင်းများစွာရှိနေတာကို တွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ ဒီတွေ့ရှိမှုက ဂျပန်ကလူတွေကို အံ့သြတုန်လှုပ်သွားစေခဲ့ပါတယ်။
အခုတစ်ခါမှာတော့ ဂျပန်ကနိုင်ငံခြားသား လူမှုအသိုက်အဝန်းမှာနေထိုင်တဲ့ ကလေးတွေ ကျောင်းတက်ဖို့အတွက် လိုအပ်တဲ့အကူအညီတွေကို ဘာသာစကားမျိုးစုံနဲ့ အမေးအဖြေပုံစံမျိုး လုပ်ပြီး တင်ဆက်သွားပါမယ်။
လက်ရှိအခြေအနေမှာဂျပန်ရောက်နေပြီး ကျောင်းမတက်နိုင်တဲ့ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေ ဘယ်လောက်ရှိသလဲဆိုတာ လေ့လာ ကြည့်ပါမယ်။
၂၀၂၂ ခုနှစ် မေလအထိ အစိုးရစစ်တမ်းအရ မြို့နယ်အတွင်း နေထိုင်သူမိသားစုဝင်စာရင်းတွေထဲမှာမသင်မနေရအလယ်တန်း ကျောင်းတက်တဲ့အရွယ်အထိရှိတဲ့ နိုင်ငံခြားသား ကလေးပေါင်း ၁၃၆,၉၂၃ဦးရှိပြီး အဲဒီအထဲက ၈,၁၈၃ ဦးဟာ ကျောင်းမတက်ဘူးဆိုတာ သိရပါတယ်။ တချို့က ကျောင်းမတက်နိုင်တာဖြစ်ပြီး တချို့ကတော့ ကျောင်းတက်လားမတက်ဘူးလားဆိုတာ အတည်မပြုနိုင်သေးတဲ့ အခြေအနေရှိတယ်လို့ တာဝန်ရှိသူတွေ တွေ့ရှိခဲ့ရပါတယ်။
ဒေသန္တရအာဏာပိုင်တွေဟာ အဲဒီ အခြေအနေကို သိလာတဲ့အထိ တိုးတက်မှုကတော့ ရှိနေပြီလို့ ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနက ပြောပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျောင်းမတက်နိုင်သေးတဲ့နိုင်ငံခြားသား ကလေးတွေ အများကြီးရှိနေသေးတာကို အစိုးရကသိပါတယ်။ ဒီအခြေအနေကို အရာရှိတွေဟာလည်း အလေးအနက်ထား ကိုင်တွယ်နေပါတယ်။ ကလေးတွေကျောင်းမတက်တဲ့ ဖြစ်ရပ်အများအပြားမှာ ဂျပန်နိုင်ငံမှာ မသင်မနေရပညာရေးကို အခမဲ့ သင်ကြားခွင့်ပြုထားတယ်ဆိုတာကို နိုင်ငံခြားသား မိဘ၊အုပ်ထိန်းသူတွေ မသိသေးတဲ့အချက်လည်းရှိ တယ်လို့ အဲဒီဝန်ကြီးဌာနက ထောက်ပြပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်မှာတော့ နိုင်ငံခြားသား ကလေးငယ်တွေရဲ့ ပညာသင်ကြားရေးအပေါ် ဂျပန်အစိုးရရဲ့ အခြေခံ ရပ်တည်ချက်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး လေ့လာရပါမယ်။

ဂျပန်နေထိုင်တဲ့ နိုင်ငံခြားသား ကလေး ၈၀၀၀ ကျော်ဟာ အခြေခံပညာကျောင်းတွေ မတက်နိုင်ပါဘူး။ ဒါကို အစိုးရရဲ့ စစ်တမ်းတစ်ခုမှာ တွေ့ရှိခဲ့ရပါတယ်။ ဒီတွေ့ရှိမှုကြောင့် ဂျပန်နိုင်ငံက လူတွေ အံ့သြတုန်လှုပ်ခဲ့ပါတယ်။
အခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ နိုင်ငံခြားသား ကလေးတွေရဲ့ပညာရေးအတွက် ဂျပန်အစိုးရရဲ့ ရပ်တည်ချက်ကဘာလဲဆိုတာသိရအောင် လေ့လာကြည့်ပါမယ်။
ပညာရေး၊ ယဉ်ကျေးမှု၊ အားကစား၊ သိပ္ပံနှင့်နည်းပညာ ဝန်ကြီးဌာနက ” ဂျပန်မှာနေထိုင်တဲ့ နိုင်ငံခြားသားကလေးငယ်တွေအနေနဲ့ အစိုးရရဲ့ မူလတန်းနဲ့အလယ်တန်းတွေမှာ အပ်နှံပြီး ပညာသင်ကြားလိုတဲ့ ဆန္ဒရှိတယ်ဆိုရင် ဂျပန်ကလေးငယ်တွေ နည်းတူ အခမဲ့ပညာသင်ကြားနိုင်ဖို့ အာမခံပါတယ်လို့ ပြောပါတယ်။
တစ်ဖက်မှာတော့ အဲဒီဝန်ကြီးဌာနက နိုင်ငံခြားသားမိဘ၊အုပ်ထိန်းသူတွေဟာ ကလေးတွေကို ပညာသင်ကြားဖို့ လုပ်ဆောင်ပေးရမယ့် တာဝန်မရှိဘူးလို့ မှတ်ချက်ပေးထားပါတယ်။ ဂျပန့်ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေထဲမှာတော့ ဂျပန်နိုင်ငံသားတိုင်းဟာ သူတို့ရဲ့ အုပ်ထိန်းမှုအောက်မှာရှိတဲ့ ကလေးငယ်တွေကို ပညာသင်ပေးရမယ့် တာဝန်ဝတ္တရားရှိတယ်ဆိုတဲ့အချက်ကို ပြဋ္ဌာန်းထားတာနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်ပါတယ်။ ဂျပန်မှာနေထိုင်ပြီး ကျောင်းမတက်ဘဲနေတဲ့ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေရဲ့ ပြဿနာကို လေ့လာနေတဲ့ သုတေသီတွေက ” မိဘ ဒါမှမဟုတ် အုပ်ထိန်းသူတွေက ကလေးတွေကို ကျောင်းမအပ်ရင် ကလေးတွေ ကျောင်းမတက်ဘဲ နေနေရမှာဖြစ်တယ်” လို့စိုးရိမ်ရတဲ့အခြေအနေ ရှိကြောင်း ပြောပါတယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်မှာတော့ ဂျပန်မှာ ကလေးတွေကိုကျောင်းအပ်နှံဖို့ အစိုးရရုံးမှာ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေကို ဘယ်လို လုပ်ဆောင်ရမယ်ဆိုတာ လေ့လာရပါမယ်။

အခုတစ်ကြိမ်မှာ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေ ဘယ်ကိုသွားပြီး ကျောင်းအပ်ဖို့အတွက် စာရွက်စာတမ်းတွေတင်ရမလဲ ဆိုတာကို လေ့လာကြည့်ပါမယ်။
ပထမဆုံး ကိုယ်နေထိုင်ရာမြို့နယ်ရဲ့ဒေသန္တရအုပ်ချုပ်ရေးရုံးမှာ နေထိုင်သူအဖြစ် အိမ်ထောင်စုစာရင်းသွင်းပြီး မှတ်ပုံတင်ထားတဲ့ နိုင်ငံခြားသားတွေ ဘယ်လိုဆောင်ရွက်ရမလဲဆိုတာကို လေ့လာကြည့်ပါမယ်။ မြို့နယ်ရုံးမှာ ရပ်ကွက်အတွင်းနေထိုင်သူအဖြစ် စာရင်းသွင်းထားတဲ့ နိုင်ငံခြားသားမိသားစုတစ်စုချင်းဆီကို ဒေသန္တရပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့ ကနေ မြို့နယ်တွင်းမှာရှိတဲ့ အခြေခံပညာ မူလတန်း နဲ့ အလယ်တန်း ကျောင်းတွေမှာ ကလေးတွေကို ကျောင်းအပ်ဖို့အတွက် ဖိတ်ခေါ်စာတွေပေးပို့ရမယ်လို့ ဂျပန်ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနက ညွှန်ကြားထားပါတယ်။
ဥပမာ Chiba မြို့ကို ကြည့်ရင် ဧပြီလမှာစာသင်နှစ်မစခင် ၆ လအလို ဖြစ်တဲ့ စက်တင်ဘာလမှာ မြို့နယ်အတွင်းနေထိုင်သူအဖြစ် မှတ်ပုံတင်ထားတဲ့ နိုင်ငံခြားသား အိမ်ထောင်စုတွေဆီ ကျောင်းဝင်ခွင့်လျှောက်လွှာတွေ စာတိုက်ကနေ ပေးပို့ပါတယ်။ အဲဒီမြို့မှာမှတ်ပုံတင်ထားတဲ့ နိုင်ငံခြားသားမိဘ၊ အုပ်ထိန်းသူက လျှောက်လွှာမှာပါတဲ့ 「就学を希望する」”ကျောင်းဝင်ရန်ဆန္ဒရှိသည်” လို့ရေးထားတဲ့နေရာမှာ ရှိတဲ့အကွက်ကို အမှန် အမှတ်အသားခြစ်ပြီး အဲဒီလျှောက်လွှာကို စာတိုက်ကနေ ပြန်လည်ပေးပို့မယ်ဆိုရင် ကျောင်းဝင်ခွင့်အကြောင်းကြားစာ「入学通知書」ကို ဇန်နဝါရီလမှာ ရုံးကပြန်ပို့ပေးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
ဒုတိယအနေနဲ့ မြို့နယ်အတွင်းမှာ နေထိုင်သူအဖြစ် ရုံးမှာမှတ်ပုံတင်မထားတဲ့သူတွေ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ လေ့လာကြည့်ပါမယ်။ အုပ်ထိန်းသူက သူတို့ အမှန်တကယ်နေထိုင်တဲ့ မြို့နယ်ရဲ့ဒေသန္တရပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့ဆီကို ကလေး ကျောင်းအပ်ချင်တယ်လို့ လျှောက်ထားလာတယ်ဆိုရင် သင့်လျော်အောင် တုံ့ပြန်ဆောင်ရွက်ပေးမှာ ဖြစ်တယ်လို့ ဒေသန္တရပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့က ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။ ပထမဆုံးကိုယ်နေထိုင်တဲ့မြို့နယ်ရုံးမှာ နေထိုင်နေကြောင်း အကြောင်းကြားပြီး အိမ်ထောင်စုစာရင်းသွင်းစေချင်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကိုယ်နေထိုင်တဲ့ ဒေသန္တရအုပ်ချုပ်ရေးရုံး ဒါမှမဟုတ် ဒေသန္တရ ပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့မှာ ကလေးကျောင်းအပ်နှံဖို့အတွက် လျှောက်လွှာတင်ပါ။ အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် နေထိုင်သူအဖြစ်စာရင်းသွင်းဖို့ အခက်အခဲရှိရင် တာဝန်ရှိသူတွေနဲ့ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးကြဖို့ အကြံပြုလို ပါတယ်။
ဥပမာ တိုကျိုမြို့ Shibuya မြို့နယ် ပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့က ပြောကြားခဲ့တာကတော့ သူတို့မြို့နယ်မှာနေထိုင်ကြောင်း မြို့နယ်ရုံးမှာ အိမ်ထောင်စု စာရင်းပေးပြီး မှတ်ပုံတင်ထားမယ်ဆိုရင် အကောင်းဆုံးဖြစ်ပေမဲ့ အိမ်ခန်းငှားရမ်းနေထိုင်တဲ့ စာချုပ်လိုမျိုး ဒီမြို့နယ်မှာ တကယ်နေထိုင်ကြောင်းသက်သေပြနိုင်တဲ့ စာရွက်စာတမ်းကိုပေးနိုင်မယ်ဆိုရင် Shibuya မြို့နယ်အနေနဲ့ ကျောင်းအပ်ဖို့ လျှောက်ထားတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ပေးလိမ့်မယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်မှာ ဂျပန်မှာနေထိုင်ခွင့်ဗီဇာမရှိတဲ့ နိုင်ငံခြားသားဆိုရင် ဘယ်လို ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ရမယ်ဆိုတာကို ဆက်လေ့လာရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

အခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ ဂျပန်မှာ နေထိုင်ခွင့်မရှိတဲ့ နိုင်ငံခြားသား ကလေးငယ်တွေအတွက် ပညာရေးကို လေ့လာပါမယ်။
မေးရမဲ့မေးခွန်းက ဂျပန်မှာ နေထိုင်ခွင့်မရှိတဲ့ ကလေးတွေ ဂျပန်ကျောင်းတွေမှာ ကျောင်းအပ်နှံခွင့် ရှိ၊ မရှိ ဆိုတဲ့ မေးခွန်းပါ။
ဒီ့အတွက် အဖြေကတော့ နေထိုင်ခွင့်ဗီဇာမရှိဘဲနေနေလည်း ကလေးတွေက ကျောင်းတက်ခွင့်ရှိပါတယ်။
ဂျပန်အစိုးရက ၂၀၁၁ ခုနှစ် လွှတ်တော်မှာပြောကြားခဲ့တဲ့ သဘောထားမှတ်ချက်မှာ နိုင်ငံခြားသား ကလေးငယ်တွေဟာ နေထိုင်ခွင့်မရှိသည်ဖြစ်စေ မရှိသည်ဖြစ်စေ ဂျပန်ကျောင်းတွေမှာ အပ်နှံလိုတယ်ဆိုရင် ဂျပန်ကလေးတွေလိုပဲ အခမဲ့ ကျောင်းတက်ပြီး ပညာသင်ကြားခွင့် ရှိတယ်လို့ ဆိုထားပါတယ်။
နိုင်ငံခြားသားအများအပြားနေထိုင်တဲ့ Kanagawa ခရိုင် Kawasaki မြို့ အပါအဝင် ဒေသန္တရအုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့အများအပြားရဲ့ ပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့တွေက ကလေးတွေအားလုံး သူတို့ရဲ့နေထိုင်ခွင့်ဗီဇာက ဘယ်လိုပဲရှိရှိ ပညာသင်ကြားခွင့်ရှိတယ်လို့ သူတို့ရဲ့ အင်တာနက်စာမျက်နှာတွေမှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။
ဒါ့အပြင် ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနက ၂၀၀၆ ခုနှစ်မှာ ခရိုင်ပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့တွေဆီပေးပို့တဲ့ အကြောင်းကြားစာမှာ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေကို ကျောင်းအပ်နှံဖို့အတွက် လုပ်ထုံးလုပ်နည်းအတိုင်းဆောင်ရွက်တဲ့အခါ သူတို့နေထိုင်တဲ့မြို့နယ်ကို အတည်ပြုတဲ့နေရာမှာ သဘောထားပျော့ပျောင်းစွာ ပြုမူဆောင်ရွက်ကြဖို့ တောင်းဆိုခဲ့ ပါတယ်။ ပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့တွေအနေနဲ့ ကလေးတွေရဲ့ နိုင်ငံခြားသားမှတ်ပုံတင်ကတ်ပြားကနေ ကလေးတွေနေထိုင်တဲ့အိမ်နေရာကို စစ်ဆေးဖို့ တစ်ခုတည်းမဟုတ်ဘဲ တခြားယုံကြည်စိတ်ချလို့ရတယ်လို့ဆုံးဖြတ်နိုင်တဲ့ စာရွက်စာတမ်းတွေကနေတစ်ဆင့် ကလေးတွေနေတဲ့နေရာကို အတည်ပြုနိုင်တယ်လို့ ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနက ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒေသန္တရပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့တွေက နေထိုင်ခွင့်ဗီဇာ အခြေအနေကို မပြနိုင်တဲ့ ကလေးတွေရဲ့ကျောင်းအပ်နှံတဲ့လုပ်ငန်းစဉ်တွေကို အိမ်အငှားစာချုပ်လို စာရွက်စာတမ်းတွေကတစ်ဆင့် သူတို့နေထိုင်တဲ့အိမ်နေရာကို အတည်ပြုပြီး ဆောင်ရွက်ပေးပါတယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်မှာ ဒေသန္တရပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့တွေအနေနဲ့ ဂျပန်မှာ နေထိုင်ခွင့်ဗီဇာမရှိတဲ့ ကလေးတွေ ကျောင်းတက်ခွင့်ရအောင် ဘယ်လိုဆောင်ရွက်ပေးတယ် ဆိုတာ အသေးစိတ်ရှင်းပြပါမယ်။

အခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ ပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့က တာဝန်ရှိသူက နိုင်ငံခြားသားကလေးငယ်ဟာ ဂျပန်မှာနေထိုင်ခွင့်မရှိသူ ဖြစ်တယ်ဆိုတာ စစ်ဆေးတွေ့ရှိရင် လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေး အာဏာပိုင်တွေဆီ မဖြစ်မနေ သတင်းပို့ဖို့ လိုအပ်သလား ဆိုတာကို လေ့လာပါမယ်။
နိုင်ငံခြားသား ကလေးငယ်ဟာ နေထိုင်ခွင့်မရှိကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ရင် ပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့ရဲ့ တာဝန်ရှိသူက အဲဒီကလေးတွေရဲ့ ကျောင်းပညာရေးကို ဦးစားပေးပြီး လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေး အာဏာပိုင်တွေဆီ သတင်းမပို့ဘူးလို့ ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက် ချမှတ်လုပ်ဆောင်ခွင့် ရှိပါတယ်။
လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေးဥပဒေ ချိုးဖောက်တာနဲ့ပတ်သက်ရင် ဂျပန်နိုင်ငံ အစိုးရ၀န်ထမ်းတွေအနေနဲ့ သက်ဆိုင်ရာ အာဏာပိုင်တွေဆီ အစီရင်ခံတင်ပြဖို့ တာဝန်ရှိတာ မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဂျပန်အစိုးရက လွှတ်တော်နဲ့တခြားနေရာတွေမှာ ဖြေကြားထားတာရှိပါတယ်။ ဥပဒေချိုးဖောက်မှုကို တိုင်ကြားလိုက်တဲ့အခါ အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့အစည်းတွေအနေနဲ့ သူတို့လုပ်ဆောင်ရမဲ့ တာဝန်တွေကို ကျေပွန်အောင်ဆောင်ရွက်လို့မရတော့ဘူးဆိုရင် ခြွင်းချက်အနေနဲ့လုပ်ဆောင်နိုင်ပါတယ်။ အမှုကိစ္စတစ်ခုစီအလိုက် တိုင်ကြားတဲ့အတွက်ရရှိလာမဲ့အကျိုးအမြတ်နဲ့ ဆောင်ရွက်ရမဲ့တာဝန်ကို ကျေပွန်အောင်ထမ်းဆောင်လို့ ရရှိလာမဲ့ အကျိုးအမြတ် ဘယ်ဟာကပိုများသလဲဆိုတာကို နှိုင်းယှဉ်ချင့်ချိန်ကြည့်ပြီး ဥပဒေချိုးဖေါက်မှုကို အစီရင်ခံတင်ပြမလား၊ မတင်ပြဘူးလားဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်လုပ်ဆောင်ခွင့် ပေးထားပါတယ်။
သက်ဆိုင်ရာဝန်ကြီးဌာနတွေနဲ့အေဂျင်စီတွေအကြား ထိလွယ်ရှလွယ်တဲ့ကိစ္စရပ်တွေကို အလွန်သိမ်မွေ့စွာဆွေးနွေးညှိနှိုင်းပြီး ရေးဆွဲထားတာကို ဖြေကြားခဲ့တဲ့ မှတ်ချက်စကား ဖြစ်တာကြောင့် ရှုပ်ထွေးပြီး နားလည်ရခက်ပါတယ်။
ဒီမှတ်ချက်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနရဲ့ အရာရှိတစ်ဦးကို NHK က တွေ့ဆုံမေးမြန်းခဲ့ပါတယ်။ ပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့ အရာရှိတွေ အတွက် ထိပ်တန်းဦးစားပေးရည်မှန်းချက်က ကျောင်းတက်ဖို့ဆန္ဒရှိတဲ့ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေ ဂျပန်ကျောင်းတွေမှာ တက်စေဖို့ဖြစ်တယ် လို့ အဲဒီအရာရှိက ရှင်းပြခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဘုတ်အဖွဲ့ဝင်ဝန်ထမ်းတွေအနေနဲ့ ဘုတ်အဖွဲ့ရဲ့ ရည်မှန်းချက် အကောင်အထည်ဖော်ရေးနဲ့ ဆန့်ကျင်နေတယ်လို့ ယူဆရင် ဥပဒေချိုးဖောက်မှုကို မတိုင်ကြားဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်နိုင်တယ်လို့ အဲဒီ အရာရှိက ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်မှာတော့ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေအနေနဲ့ ကျောင်းတက်တဲ့အခါ ဘယ်အတန်းတွေမှာဝင်တက်နိုင် သလဲဆိုတာကို လေ့လာပါမယ်။

အခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ နိုင်ငံခြားသားကလေးငယ်တွေ ဘယ်အတန်းကနေ စတက်တာကို လက်ခံသင့်သလဲ ဆိုတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး လေ့လာကြည့်ကြရအောင်။

အခြေခံအားဖြင့် နိုင်ငံခြားသားကလေးငယ်တွေကို သူတို့ရောက်ရှိဆဲ အသက်နဲ့ကိုက်ညီတဲ့အတန်းတွေမှာ လက်ခံပေးသင့်တယ်လို့ ဂျပန်ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနက ပြောပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တချို့မိဘအုပ်ထိန်းသူတွေက ဂျပန်စာနဲ့ တခြားဘာသာရပ်တွေကို သင်ယူချိန်ရရှိစေဖို့ သူတို့ရဲ့ကလေးတွေကို အသက်အရွယ်အလိုက် ရှိရမယ့်အတန်းထက်နိမ့်တဲ့အတန်းကို တက်စေချင်ကြပါတယ်။ နိုင်ငံခြားသားကလေးငယ်တွေကို ဘယ်အတန်းမှာ လက်ခံသင့်တယ်ဆိုတာနဲ့ပတ်သက်ပြီးတော့ ၂၀၀၉ ခုနှစ်မှာ ဝန်ကြီးဌာနက ဒေသန္တရပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့တွေဆီ အကြောင်းကြားစာ ပေးပို့ခဲ့ပါတယ်။
နိုင်ငံခြားသားကလေးငယ်တွေကို အသက်အရွယ်အရဆုံးဖြတ်တာ တင်မဟုတ်ဘဲ တခြားအချက်တွေကိုပါ ထည့်သွင်းစဉ်းစားပြီး အသက်ထက်နိမ့်တဲ့အောက်အတန်းမှာ အစမ်းခဏတက်ခိုင်းတာ ဒါမှမဟုတ် အတည်တက်ခိုင်းတာကို ပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့က လုပ်ဆောင်နိုင်တယ်လို့ဝန်ကြီးဌာနက အသိပေးထားပါတယ်။ ကလေးတွေရဲ့ ပညာရေးအဆင့်နဲ့ ဂျပန်ဘာသာစကား ကျွမ်းကျင်မှုအပေါ် အခြေခံပြီး တာဝန်ရှိသူတွေက လိုအပ်လာရင် အဲဒီလို ဆောင်ရွက်နိုင်တယ်လို့ ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနက ဆိုပါတယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်မှာတော့ ဂျပန်က ကျောင်းစာသင်နှစ် အချိန်ကာလနဲ့ ပတ်သက်ပြီး လေ့လာရပါမယ်။

အခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ မူလတန်းနဲ့အလယ်တန်းကို တက်ရတဲ့ ဂျပန်က စာသင်နှစ်အချိန်ကာလကို လေ့လာကြည့်ကြရအောင်။
ဂျပန်မှာ မသင်မနေရပညာရေး ကာလဟာ အသက်(၆)နှစ်ကနေ (၁၅)နှစ်အထိ (၉)နှစ်ဖြစ်ပါတယ်။ ကလေးတွေ အသက်(၆)နှစ် ပြည့်ပြီးနောက် ပထမဦးဆုံးရောက်ရှိတဲ့ ဧပြီလမှာ မူလတန်း စအပ်လို့ရပါတယ်။ မူလတန်းပညာရေးကို (၆)နှစ် သင်ကြားပြီးတဲ့နောက် အလယ်တန်းကို (၃)နှစ် ဆက်တက်ရပါတယ်။ အစိုးရကျောင်းတွေမှာ တစ်နှစ်တာ ပညာသင်နှစ်ကာလက ဧပြီလ ၁ ရက်နေ့ကနေ စတင်ပြီး နောက်တစ်နှစ်ရဲ့ မတ်လ ၃၁ ရက်နေ့မှာ ပြီးဆုံးပါတယ်။
တချို့ကျောင်းတွေမှာ စာသင်နှစ်ကို ပထမနှစ်ဝက်၊ ဒုတိယနှစ်ဝက် ဆိုပြီး နှစ်ပိုင်းခွဲထားပေမဲ့ တချို့ကျောင်းတွေမှာ စာသင်နှစ်ကို သုံးပိုင်း ခွဲခြားထားပါတယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်မှာ ကျောင်းလခနဲ့ ပြဋ္ဌာန်းစာအုပ် တွေအတွက် စရိတ်ဘယ်လောက်ကုန်ကျသလဲ ဆိုတာကို လေ့လာပါမယ်။

အခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ ဂျပန်မှာ ကျောင်းတက်ရင် ဘယ်လောက်ကုန်ကျမလဲ လေ့လာကြည့်ကြရအောင်။
အစိုးရ မူလတန်း၊ အလယ်တန်းကျောင်းတွေမှာ ကျောင်းလခနဲ့ ဖတ်စာအုပ်ဖိုးက အခမဲ့ဖြစ်ပါတယ်။ ကျောင်းအများစုက နေ့လယ်စာအတွက် ပြင်ဆင်ပေးပြီး မိဘအုပ်ထိန်းသူတွေဆီက နေ့လယ်စာဖိုး ကောက်ခံပါတယ်။ ဒေသန္တရအုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့ပေါ် မူတည်ပြီး နေ့လည်စာဖိုး ကောက်ခံတာမတူပေမဲ့လည်း အခုခေတ်မှာတော့ ဒေသန္တရအုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့အတော်များများက နေ့လည်စာကိုအခမဲ့ကျွေးတာ ဒါမှမဟုတ် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းပဲ ကောက်ခံတာကိုလုပ်ပါတယ်။ ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနကကောက်ယူထားတဲ့ စစ်တမ်းတစ်ခုအရ ၂၀၂၁ခုနှစ်မေလ အထိ မူလတန်းကျောင်းတွေမှာ လစဉ် နေ့လည်စာအတွက် ၄,၄၇၇ ယန်း ပျမ်းမျှကောက်ခံပြီး အလယ်တန်းကျောင်းတွေမှာတော့ တစ်လ ၅,၁၂၁ ယန်း ကောက်ခံပါတယ်။
စီးပွားရေးအခက်အခဲရှိတဲ့ မိဘတွေအတွက် နေ့လယ်စာဖိုးနဲ့ ကျောင်းသုံးပစ္စည်းဖိုးတွေ ကာမိစေဖို့ ဒေသန္တရအုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့က ငွေကြေးအကူအညီ ပေးပါတယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်မှာ ပညာရေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လို ငွေကြေးကူညီထောက်ပံ့မှုတွေ ပေးသလဲ ဆိုတာကို လေ့လာရပါမယ်။

အခုတစ်ခေါက်မှာ ပညာရေးအတွက် ငွေကြေးအခက်အခဲရှိတယ် ဆိုရင် ကလေးတွေအတွက် “ပညာသင် ထောက်ပံ့ကြေး” ဘယ်လိုရယူနိုင်သလဲဆိုတာကို ကြည့်ကြရအောင်။
ဂျပန်မှာနေတဲ့ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေလည်းဂျပန်ရဲ့ မသင်မနေရ ပညာရေးကိုခံစားခွင့်ရှိပြီး ကျောင်းလခနဲ့ ကျောင်းသုံးဖတ်စာအုပ်ဖိုးတွေ ပေးဆောင်ဖို့မလိုပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျောင်းနေ့လည်စာနဲ့ ကျောင်းသုံးပစ္စည်းတွေ အပါအဝင် တချို့ ကုန်ကျစရိတ်တွေကိုတော့ ပေးဖို့လိုပါတယ်။
ဒေသန္တရ အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့တွေဟာ ငွေကြေးအခက်အခဲရှိတဲ့ မိသားစုတွေကို ကူညီဖို့ မူလတန်းနဲ့ အလယ်တန်းကျောင်း တက်နေတဲ့ ကလေးတွေအတွက်လိုအပ်တဲ့ ကုန်ကျစရိတ်တွေ ပံ့ပိုးပေးမယ့် အစီအစဉ်တစ်ရပ်ကို ထူထောင်ထားပါတယ်။
ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနရဲ့ ပြောကြားချက်အရ နိုင်ငံတစ်ဝန်းက အစိုးရကျောင်းတွေမှာတက်တဲ့ ကလေးငယ် ၁.၃ သန်းနီးပါး ဟာ ၂၀၂၁ ဘဏ္ဍာရေးနှစ်မှာ အဲဒီအစီအစဉ်ရဲ့ခံစားခွင့်တွေကို ရရှိခဲ့ကြတယ်လို့သိရပါတယ်။ အရေးကြီးတဲ့အချက်က ကလေးမိဘတွေနဲ့ အုပ်ထိန်းသူတွေအနေနဲ့ ဒီအစီအစဉ်ရဲ့ ထောက်ပံ့ကြေးရရှိဖို့ မလျှောက်ထားရင်မရနိုင်ဘူး ဆိုတာ သတိပြုဖို့ လိုပါတယ်။ 生活保護လို့ခေါ်တဲ့ လူမှုဖူလုံရေးဆိုင်ရာ ခံစားခွင့်တွေ လက်ခံရရှိထားတဲ့ အိမ်ထောင်စု တွေက ပညာသင်ထောက်ပံ့ကြေး ရယူဖို့ အကျုံးဝင်တဲ့အထဲမှာ ပါပါတယ်။ ထောက်ပံ့ကြေးအစီအစဉ်ရဖို့အတွက် သတ်မှတ်ချက်ပြည့်မီမှု ရှိမရှိနဲ့ ထောက်ပံ့ကြေး ဘယ်လောက်ရမယ် ဆိုတာကတော့ မြို့နယ်အလိုက် ကွဲပြားပါတယ်။ ဒီထောက်ပံ့ကြေးအစီအစဉ်ကို စိတ်ဝင်စားသူတွေအနေနဲ့ အသေးစိတ်သိလိုတယ်ဆိုရင် မိမိနေထိုင်ရာ မြို့နယ်ရဲ့ ဒေသန္တရပညာရေးဘုတ်အဖွဲ့မှာ သွားရောက် စုံစမ်းသင့်ပါတယ်။
အစိုးရအမိန့်နဲ့လူဦးရေသတ်မှတ်ထားတဲ့မြို့တွေကြားမှာ ကျောင်းမတက်နိုင်တဲ့ နိုင်ငံခြားသား ကလေးဦးရေ အများဆုံးရှိတဲ့ Yokohama မြို့ကို ဥပမာပေးရမယ်ဆိုရင် မိသားစုဝင် ၂ ဦးရှိတဲ့ အိမ်ထောင်စုတစ်ုရဲ့ စုစုပေါင်းတစ်နှစ်တာဝင်ငွေဟာယန်းငွေ ၂.၅ သန်းအောက်ပဲ ရှိတယ်ဆိုရင် ဒီပညာသင် ထောက်ပံ့ကြေးအစီအစဉ်ကို အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ မိသားစုဝင် ၃ ဦးရှိတဲ့ အိမ်ထောင်စုမှာ တစ်နှစ်ဝင်ငွေ ပမာဏက ယန်း ၃.၀၃ သန်းအောက်ပဲရှိတယ်ဆိုရင်လည်း ဒီအစီအစဉ်ကို အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်လို့ သတ်မှတ်ထားပါတယ်။
အဲဒီလို ဝင်ငွေပမာဏသတ်မှတ်ထားတာဟာ အခြေခံ သတ်မှတ်ချက်တစ်ခုမျှသာ ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်စုတွေအနေနဲ့ ငွေကြေးအခက်အခဲတွေ ကြုံနေရတယ်ဆိုရင် လျှောက်ထားသင့်တယ်လို့ Yokohama မြို့က ပြောပါတယ်။
Yokohama မြို့မှာ နေထိုင်သူတွေထဲက သတ်မှတ်ချက်တွေနဲ့ပြည့်မီသူတွေဆိုရင် ကျောင်းနေ့လယ်စာ အခမဲ့ စားသောက်နိုင်အောင် ပံ့ပိုးပေးတာကို ရရှိမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ မူလတန်း ပထမနှစ်စတက်မယ့် ကလေးတွေ ကျောင်းစတက်ဖို့ အတွက် ပြင်ဆင်စရိတ် နှစ်စဉ် ၆၃,၁၀၀ ယန်း နဲ့ လိုအပ်တဲ့ ကျောင်းသုံးပစ္စည်းတွေ ဝယ်ဖို့အတွက် တစ်နှစ်ကို ၁၆,၆၈၀ ယန်း ထောက်ပံ့ပေးပါတယ်။ မူလတန်းနောက်ဆုံးနှစ်ဖြစ်တဲ့ ဆဋ္ဌမနှစ် မှာ တက်တဲ့ ကလေးတွေအတွက် မူလတန်းအောင်မြင်ပြီးမြောက်တဲ့ အထိမ်းအမှတ်နဲ့ ထုတ်တဲ့ ကျောင်းဆင်းပွဲ အယ်လ်ဘမ်စာအုပ်ဖိုး ယန်း ၁၁,၀၀၀ လည်း ထောက်ပံ့ပေးပါတယ်။
အများအားဖြင့် အဲဒီထောက်ပံ့ကြေးလျှောက်လွှာကို ကလေးတက်ဖို့ စီစဉ်ထားတဲ့ကျောင်းမှာ တင်ရပါတယ်။ လျှောက်လွှာပုံစံစာရွက်နဲ့ တခြား အသေးစိတ်အချက်အလက်တွေ ဘယ်မှာရယူနိုင်တယ် ဆိုတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျောင်း ဒါမှမဟုတ် ဒေသန္တရပညာရေး ဘုတ်အဖွဲ့နဲ့ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပါ။
နောက်တစ်ကြိမ်မှာတော့ ကျောင်းမတက်တဲ့ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေ လုံးဝ မရှိတော့အောင် NHK က ရှေ့လျှောက် အမျိုးမျိုး၊အဖုံဖုံ ဘယ်လို ကြိုးပမ်းသွားမလဲဆိုတာ မိတ်ဆက်ပေးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

NHK က နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေ ဂျပန်မှာ မသင်မနေရပညာရေးစနစ်ရဲ့ အကျိုးကျေးဇူးတွေကို ခံစားနိုင်စေဖို့ ရည်ရွယ်ပြီး သိသင့်သိထိုက်တဲ့ သတင်းအချက်အလက် တွေကို ဘာသာစကားမျိုးစုံနဲ့ ထုတ်လွှင့်ပေးနေပါတယ်။
ဂျပန်မှာကျောင်းမတက်ဘဲနေတဲ့ နိုင်ငံခြားသားကလေးတွေ အများအပြားရှိနေတဲ့ကိစ္စအပေါ် NHKs Multilingual Media Division က အလွန် အလေးအနက်ထား လုပ်ဆောင်နေပါတယ်။
ဂျပန်မှာနေထိုင်တဲ့ နိုင်ငံခြားသားဦးရေ ၃ သန်းကျော်ရှိပြီး အနာဂတ်မှာ အရေအတွက် တိုးလာဖွယ်ရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့် နိုင်ငံခြားသား ကလေးထောင်ပေါင်းများစွာက မသင်မနေရ ပညာရေးစနစ်ရဲ့ အသီးအပွင့်တွေကို မခံစားရအောင် ဖယ်ထုတ်ထားခြင်း ခံနေရတာဟာ ယဉ်ကျေးမှုပေါင်းစုံ အတူတကွ ယှဉ်တွဲနေထိုင်တဲ့ လူ့ဘောင်အဖွဲ့အစည်းအဖြစ် အကောင်အထည်ဖော်တဲ့နေရာမှာ တကယ် ကြီးမားတဲ့ အဟန့်အတားတစ်ခု ဖြစ်တယ်လို့ NHK က ယုံကြည်ထားပါတယ်။
သတင်းနဲ့အချက်အလက်မျိုးစုံကို ဘာသာစကားအမျိုးမျိုးနဲ့ နေ့စဉ်ထုတ်လွှင့်နေတဲ့ ဂျပန်နိုင်ငံရဲ့အဓိက တစ်ခုတည်းသော မီဒီယာ NHK ကနေ ဂျပန်နိုင်ငံရောက် နိုင်ငံခြားသား ကလေးတွေ ဒါမှမဟုတ် နိုင်ငံခြားသား အမိ သို့မဟုတ် အဖ ကနေ မွေးဖွားလာတဲ့ ကလေးငယ်တွေ ဂျပန်မှာကျောင်းတက်နိုင်စေဖို့အတွက် အထောက်အကူ ဖြစ်စေမယ့် သတင်းအချက်အလက်တွေကို ပုံမှန် ဆက်လက်တင်ဆက်ပေးသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။